Week 3 alweer!

Vorig weekend: vrijdagavond, 24 februari, enkelbandjes gekocht, (de foto ervan had ik al geupload). Deze dragen vrouwen/kinderen hier heel veel. Ik heb neppe gekocht, de meeste vrouwen/kinderen die ze dragen hebben echte zilvere. Een studente die mee is kan niet tegen nikkel dus gingen we naar de juwelier. In onze chill broek en wijt t-shirt (omdat je enkels en schouders bedekt moeten zijn en geen rondingen mag zien, en zo'n chill broeken zijn dun) en viezen voeten van door het zand lopen. In Nederland zou je niet binnen als je zo gekleed bent maar hier wordt je door meer mensen geholpen dat de gemiddelde mensen in de juwelier (2/3 mensen gemiddeld en wij werden door 5/6 mensen geholpen). Hier hebben we natuurlijk eventjes een foto van gemaakt, deze zal ik even uploaden. Zaterdag zijn we met de hcss wezen picknicken in een park met veel speeltoestellen en soort attracties. Al zagen die er niet meer al te best uit. Het is dat het druk was en veel mensen er waren maar anders vond ik het wel een beetje lijken op een verlaten park. De picknick was iets anders dan we gewend waren. De kinderen moesten op bepaalde speeltoestellen voor een foto ipv laat de kinderen spelen en maak daar foto's van. In het park lag een hele grote 'rivier', deze was nu bijna helemaal droog.
In het park kwamen veel jongens naar ons toe of ze met ons op de foto mochten, dit mocht niet van de leiding die mee waren. Op het begin vond ik dit een beetje stom, dat mag ik toch wel zelf bepalen. Maar daar vond het eigenlijk wel fijn, niet steeds hoeven te poseren voor een foto en als je eenmaal ja hebt gezegd volgen er snel meer. Meestal vragen ze om één foto maar worden het uiteindelijk nog een stuk of 5 en dan nog omstebeurt met iedereen want iedereen wil natuurlijk op de foto (ook degene die de foto maakt). Dit gaat ook bij vaders en moeders zo. Als je nee zegt gaan ze meestal ook weer, alleen sommige mensen doen het dan maar stiekem. Daar ik heb me maar bij neergelegd, dan draai ik me gewoon om.
Zondag zijn we naar de rock fort tempel geweest. 600 trappen op, op je blote voeten (al waren het voor mijn gevoel geen 600 trappen maar ik heb ze niet geteld). We waren vroeg vertrokken, rond 9 uur. Onderweg kwamen we nog een cameraploeg tegen en die wilde ons natuurlijk even filmen, dus wie weet komen we nog in een of andere film ;p. Voordat we helemaal boven waren hebben we nog koeien eten gegeven (deze zijn hier heilig en lopen ook gewoon over straat) en boeda beelden gezien. Ook hebben we een stipje gekregen van soort wit/grijs poeder, nadat we wat geld hadden gegeven. Je mag niet in alle delen van de tempel, altijd wel een deel is alleen voor Hindoes. De laatste trappen waren buiten en gelukkig nog niet heet. Helemaal boven had je weer een mannetje hiervan je poeder kreeg waarmee je een stipje / streepje op je hoofd mee zet. Nog wat foto's gemaakt van het mooie uitzicht en weer terug naar beneden. Nu warmen de trappen wel iets warmer dus je kon niet lang op een dezelfde plek staan. Toen we weer beneden waren was er muziek, een trommel en een fluit. Na er even nageluisterd hebben gingen we. Maar toen hoorde we nog meer trommels en kwamen een stuk of acht trommelende mannen langs. Paar minuten later kwamen er drie mannen met alleen een rok aan en de buik was wit geverfd met soort schmink en ook hun hele gezicht zat onder verschillende kleuren. Daarachter kwam een man met een soort boeda iets achtigs (het is geen boeda want de meeste mensen zijn Hindoe, het was een bepaalde God) hij liep de tempel in en een minuut later er weer uit en gingen ze weer.

Maandag en dinsdag ben ik naar early intervention geweest, in andere blogs heb ik het Holy angel school genoemd. Alleen nog maar geobserveerd en besproken wat ik ga doen. Dat is een iep (individueel education plan) schrijven voor een kind met syndroom van down. Ook ga ik de game time begeleiden. Dit vond ik meer lijken om verplicht spelen. We stonden in een rondje een bal over te gooien en de bal moest maar degene links van je. Als een kind rond gingen rennen werd ze terug geroepen naar de groep.

Woensdag en donderdag ben ik naar transition geweest, de school waar over het algemeen doven en slechthorende kinderen zitten. Hier willen een groentetuin gaan maken en dit combineren met lessen leiderschap en time management. 10 jongens gaan jongeren aan sturen de groentetuin te onderhouden en moeten weten wanneer wat moet gebeuren. We hebben de jongens zijn naam geleerd, dit is ook een gebaar bijv. met je rechterwijsvinger op je wang tikken. Ook heb ik een handgebaar naam gekregen, alleen je pink omhoog en dan de J tekenen, dit hebben de jongens samen besloten. Je zag ze discussiëren met handgebaren wat het moest worden, heel leuk om te zien. Nadat ze voor ons alle drie een handgebaarnaam hadden verzonnen, hebben we nog andere gebaren geleerd zoals moeder, vader, opa, oma. Het was zo veel dat we niet meer alles weten. Ze zijn zo enthousiast om ons gebaren te leren. Soms schrijven kinderen het in tamil op de grond en laten we zien dat we het niet snappen. Gaan ze naar een lerares om het om hun hand te laten schrijven, nog steeds in het tamil, dus snappen we het nog steeds niet.

Zondag zijn we Puducherry geweest met de hostel voor boys (weesjongens of de ouders kunnen niet meer voor hun zorgen) vanuit vadugapet. Zaterdagmiddag zijn we al naar vadugarpettia gegaan omdat we 's avonds rond 1 uur gingen vertrekken. Een spelletje met de jongens gedaan, met vier steentjes en je moest ze steeds op een andere manier omhoog gooien en dan opvangen. Daarna gegeten, hier eten ze pas om half 9 en het eten naar bed. Er was geen extra bed dus moesten we met z'n vijven in een tweepersoonsbed.. Dus dat was een paar uur rusten ipv slapen. 1 uur is uiteindelijk natuurlijk 2 uur geworden. Nadat we een dansje hebben gedaan met de jongens in de bus en een klein dutje kwam we om half 7 s morgens aan in Puducherry. We begonnen bij de kerk, daarna zijn naar een tempel geweest vervolgens naar een park met mooie verschillende soorten bomen en een grote ronde bol, daarna naar het strand en nog naar een park met speeltoestellen. Tussendoor ergens nog een keertje naar een tempel. Het was een lange en vermoeiende dag maar wel heel leuk! Ik wil zeker nog een keertje terug naar Puducherry om er zelf rond te lopen. Het is daar ook heel toeristisch, ik heb hier nog nooit zoveel blanken om een dag gezien.
Dit weekend hebben we ook ons eerste tripje geboekt. We gaan met z'n zevenen (de twee meiden die ook in India zitten maar in een andere stad, Chennai, gaan ook mee) naar Bangalore, daar gaan we holi vieren. Vrijdagavond met de bus heen en maandagavond weer terug. De foto's komen dinsdag of woensdag want ik ben nu in vadugarpettia en hier hebben we niet zo'n goed bereik.